کار در ایران

درباره‌ی حقوق کار و ... این صفحه برای کارگران و زحمتکشان منتشر می‌شود ،در معرفی آن بکوشید .

کار در ایران

درباره‌ی حقوق کار و ... این صفحه برای کارگران و زحمتکشان منتشر می‌شود ،در معرفی آن بکوشید .

درباره حقوق کار فصل یکم

 

درباره حقوق کار چه میدانیم؟

قبل از هرچیز نیازداریم برای درک مشترک از مفهوم حقوق کار، به تعریف کلمه ترکیبی «حقوق­ِکار»بپردازیم.

 

درک مفهوم نیاز یا  احتیاج:انسان از آغاز پیدایش برای رندگی کردن و ادامه بقا بایستی از هرراه ممکن نیازمندی‌های خود را برطرف کند . در جوامع اولیه این نیاز ها مادی واز راه شکارو یا خوردن‌گیاهان وحتی در پاره‌ای‌ازگروه های انسانی، خوردن هم نوع کاری عادی بود . هرچه انسان در مقابله با زندگی در طبیعت به مشکلات برخورد می­کرد به ناچار به دنبال امکانات تازه­ای برای حل آن مشکلات می‌گردید و این آغاز تکوین کار به عنوان جوهر زندگانی بشری است.  در واقع کار چیزی نیست جز تلاش وکوشش انسان برای دست یافتن به آنچه که نیاز دارد.به همین خاطر شاید بهتر باشد که ما اولین واژه و کلمه ای را که با بقای انسان همزاد است کلمه نیاز یا احتیاج بدانیم. بسیار شنیده ایم که احتیاج مادر اختراع است اما شاید کمتر فکر کرده باشیم که احتیاج مادر کار است که درواقع چنین است. و اما خود این« احتیاج» یا «نیاز»  تعریفی دارد که به کمک آن می توانیم مفهوم کار را بهتر دریابیم 

 

ادامه مطلب ...

« توانا بود هرکه دانا بوَد – ز دانش دل پی برنا بود»

 

از وقتی خواندن را آموختیم این بیت  روی جلدِ همه­ی کتاب های درسی مان خود نمایی میکرد . اما آیا به­راستی هیچ وقت به کنه این درس جاویدان پی برده ایم ؟ آیا وقتی می گوییم دانستن حق ماست میدانیم که شرط توانایی مانیز هست ؟ چقدر میدانیم ودانا به چه هستیم؟ بیشتر ما وقتی از مدرسه ودرس جداشدیم ازدانایی هم فاصله گرفتیم مگر آنگاه که به اجبار از ما خواستند که برای راحتی آنها بدانیم! از ما میخواهند که دو را در دو ضرب کنیم اما به ما ربطی ندارد که حاصل ضرب آن چهار میشود ! وقتی ما چهار نفر میشویم برای آن ها دو دوتا، شانزده تا میشود اما برای ما اگر جرات پرسیدن داشته باشیم جواب همان چهار است و اگر ماهشت نفره یا شانزده نفره وبیشتر کارکنیم این قانون دُو دُویی برای ما حاصلی جز چهار ندارد وبرای آنها شانزده، سی­ودو، شصت وهشت و بهمین ترتیب بازی با اعداد شیرین تر و شیرین تر خواهد شد و برای ما عدد کسالت بار چهار چهارصد بار دیگر هم چهار است وبس.  چون راه توانایی را که دانستن است برما بسته اندو مانیز فراموشمان شده است که:

توانا بود هرکه دانا بود .

 

این مقدمه نه چندان خوشایند دعوتی است برای هم­آموزی درکلاسی غیر حضوری .  میتوانیم ازاین راه به هم­آموزی بنشینیم تا دانایی را بیشتر به خدمت گیریم وتوانایی رابرای پاسداشت کرامت انسانی مان به­کار بندیم . این صفحه از امروز در راه توانمند سازی همه زنان ومردان کارگر بی­دریغ  نقش دانستن  برای توانستن را رقم خواهد زد.

اول ماه مه گرامی باد

  

 

گرامی باد اول ماه مه  روز جهانی گارگران  و زحمتکشان

 

ضمن گرامی داشتِ یاد وخاطره ­ی آفرینندگان اولِ ماه مه ، به همه کارگرانی که در پاسداشتِ ارزش­های والای این روز تاریخی، آگاهانه و شجاعانه و با شکیبایی،  این راه پرفراز و نشیب را  پیموده ومی­ پیمایند،درود می ­فرستم­ وآرزومند­م که ثمره ­ی این تلاش­های بی­ دریغ، موجبات رشدو آگاهی همه­ ی کارگران این سرزمین را رقم زند .

به همه­ی­ کارگرانی­ که رنج زندان، اخراج ومحرومیت­ های اقتصادی­ واجتماعی را به جان خریده و از پای ننشسته اند درود می­ فرستم و ایمان دارم که کارگران ایران قدرشناسِ این کوشش­ هاو فدارکاری­ ها خواهند بود.

 براین باورم که آنچه امروز بر کارگران ایران می­ گذرد ناشی از سلب حق مشارکت کارگران در تعیین سرنوشت آنهاست که این خودناشی از سلطه­ وسیطره­ ی خودکامگی و تاثیرِ آن بر رشد نایافتگی­ و پراکندگیِ طبقه کارگرِجوان ایران است ونظام سلطه کوشیده و هنوز هم می­ کوشد با تکیه برروش های گوناگونِ تفرقه اندازی، این پراکندگی را دامن زند و کارگران را ازدستیابی به دانایی بیشتر برای انتخاب راه هایی که به رشد و گسترش مشارکت های اجتماعی شان می­ انجامد ، باز دارد.

اگر امروز تولیدات صنعتی و کشاورزی در ایران درپایین­ ترین حد خود قراردارد و هر روز به برکت گشایش دروازه های کشور به روی کالاهای وارداتی تولیدات داخلی نابود می­ شوند، اگر هر روز تعداد بیشتری از کارخانه ها و واحدهای تولیدی­ وخدماتی تعطیل می­ شوند و کارگران آن­ ها به صفوف بیکاران افزوده می­ شوند، اگرخیل عظیمِ دانش­ آموختگانِ این مرزو بوم در پشت دروازه­ های خیالی کارخانه­ ها به انتظارِ­کار نسشته­ اند، اگر کودکان ما به جای راه یابی به مدارس­ ومراکز آموزشی راهی خیابان­ ها می­ شوند و به کارهای سیاه واداشته می­ شوند، اگرقراردادهای اسارت­ بارِ سفیدامضا بردگی نوین را به­ جای کرامت انسانِ آزاد نشانده­ است، اگر نتیجه همه­ ی بحران­های اقتصادی برسرِکارکران­ و مزد وحقوق­ بگیران آوارشده­ است که حتی تصور تعیینِ هر میزان نرخِ حد اقل دستمزد نیز جز به افزایشِ تورم وگسترش بحران اقتصادی وتاثیرات بد آن در زندگیِ­ کارکران نمی­ انجامد، اگر گرانی بیداد می­ کندو آوارگی­ و بی­ سرپناهی را در پی­ آورده­ و می­آورد، و اگر شاهدِ گسترش ژرفای فاصله طبقاتی در ایران هستیم و مبتلابه بلاهای بیشماری شده­ ایم که فقط گفتنِ از آن­ها دلِ هر انسان آزاده­ ای را می­ آزارد، همه وهمه به این خاطر­ است که برخلاف همه میثاق های ملی و بین­ المللی  کارگران­ و زحمتکشان ازحق برخورداری ازآزادی برای دفاع از حقوق انسانی­ شان محروم هستندو اجازه­ ی دخالت در چگونگی تعیین شرایط یک زندگی انسانی از آنان سلب شده است و اجازه ندارند برای دفاع ازحقوق­ و مطالبات خود از ابزار های ضرور وسازمان های مستقل صنفی-  طبقاتی خود سود جویند .

 بر این باورم تا مادامی که خود کارگران نخواهند و نتوانند شناخت لازم را از حقوق و اختیاراتی که برابر قوانین وضع شده ی ملی و بین المللی بدست آورندو بر پایه­ ی­­ این شناخت و دانایی دیگران را وادار به­ رعایتِ­ آن حقوق­ کنند، هیچ­ راه دیگری برای برون رفت ازاین موقعیتِ رقت بار نخواهند یافت . حقوق کار برگرفته از اساسی ترین مواد حقوق بشر است که به همت و رزمجویی کارگران جهان در قالب منشور حقوق سندیکایی و مقاوله نامه های بنیادینِ­ کار درسراسر جهان رسمیت یافته­ است و به نسبت های گوناگون به­ کار بسته می­ شود، تنها برپایه درک حقوق کار می توان از داشتن کار مناسب و زندگی شرافت مندانه بهره مند شد 

شناخت و کاربست درستِ این قوانین­ و مقررات این امکان را به کارگران می­ دهد که بر سرِ اساسی­ ترین موضوعات در زندگی اقتصادی و اجتماعی خویش بتوانند با تکیه بر ارداه جمعی و متشکل در سازمان های کارگری یعنی سندیکاها به عنوان سازمان­های کارگری پایه و اتحادیه ها و فدراسیون ها به عنوان سازمان های فراگیر منطقه ای وملی، گرد آمده و در بهبود ی زندگی  یکدیگر را یاری رسان باشند .

بی شک امروز کوشش برای برقراری سندیکا های آزاد و مستقل مبرم ترین و ضروری ترین کاری­ است که باید هر چه وسیع تر و گسترده تر انجام گیرد. دفاع از حقوق و آزادی­ های سندیکایی و اتحادیه­ ای و حرکت به سوی ایجاد سندیکاهای کارکری، کارکردی­ ترین سیاست طبقه کارگر ایران است. اگر باور داریم که استبداد و خود کامگی عامل عقب ماندگی و رشد نایافتگی است و مانع جدی در راه کسب و حفظ کرامت انسانی کارگران­ است.  باور کنیم که شعار آزادی حقوق سندیکایی در شرایط کنونی اساسی­ ترین سیاست طبقه ی کارگرِ ایران است  زیرا هم در بر گیرنده حق برخورداری آزادانه­ ی­ هر کارگر در انتخاب وگزینش شیوه­ ی دفاع از حقوق و مطالباتش است و هم حق برخورداری آزادانه از یک حقوق اجتماعی  برای تامین مشارکت سازمان یافته را در پی خواهد داشت .

 اعتقاد راسخ دارم­ که سیاست مشترک همه کارگران ایران ، جدا از هر اندیشه و اعتقادی که دارند ، تامین و برقراری حقوق و آزادی های سندیکایی است که درصورت تحقق و کاربست درست این حقوق، هم منافعِ آنی و مطالبات عقب افتاده­ ی آنان تامین خواهد شد و هم امکانات لازم  برای بهره­ مندی این طبقه دربرخورداری ازامنیتِ شغلی و اجتماعی وحق کار و آموزش و بهداشت مناسب  به­ دست خواهدآمد و هم با دخالتِ کارگران درتعیینِ سرنوشتِ خود، امکان برخورداری ازمشارکت­ های گوناگونِ مدنی  برای همه فراهم خواهد شد.

سندیکاهای کارگری در هر کشور بسته به­ شرایط­ و اوضاع اقتصادی، اجتماعی وسیاسی آن کشور شکل می­ گیرد، آن دسته از فعالان کارگری که با یک­ سو نگری نظری­ و نگاه کلیشه­ ای به اصول مبارزه ­ی سندیکایی ، کوشش های کارگران را دربرپایی سندیکاهای کارگری بیهوده می­ دانند و کارگران را از انتخابِ این سیاست کاربردی­ و منطقی برحذر می­ دارند، تنها به ادامه­ ی پراکندگی درمیان کارگران دامن می­ زنند واقعیت آن است که این شیوه­ ی سازمان­یابی کارگران ، امروزه از هر شیوه­ ی دیگری امکان پذیرتر خواهد بودو درعین حال در کشور هایی نظیر ایران که فاقد ساختار کلاسیک سرمایه­ داری است و تسلط سرمایه برزندگی زحمتکشان در قالب سرمایه تجاری و دلال  هم امکان کار را برای زحمتکشان به حداقل ممکن رسانیده و هم مانع جدی در راه گسترشِ صنعت و کشاورزی و تولیدات داخلی است و درعین حال به دلیل نیاز به نیروهای کارگری دربخش های کلیدی اقتصاد مانند نفت، صنایع خودروسازی ، پروژه اشرافیت کارگری را در این لایه ازکارگران به اجرا گذاشته است.  ایجاد تشکل های سندیکایی و اتحادیه ای این توان و استعداد را در شرایط کنونی دارد تا بتواند ضمن دفاع از حقوق صنفی و طبقاتی، زمینه را برای برقراری کنترل کارگری برتولید از راه عقد قراردادهای دوجانبه که متضمن منافع کارگران باشد برقرار سازد وبا نشان دادن امکان تولید بهنگام و مناسب راه را برای توجیهات سرمایه داری دلال برای واردات ببندد و به ایجاد اشتغال ارتش بیکاران یاری رسان باشد . تبعات اجتماعی و سیاسی ناشی از این رویکرد نیز به تهدید و تحدید خودکامگی خواهد انجامید .

 ضمن احترام به عقاید همه فعالان کارگری ، از آنان می خواهم تا برای رشد وگسترش دانش و آگاهی­ های صنفی و طبقاتی در بین کارگران ، آن­ها را در راه رسیدن به این نیاز اولیه و مبرم وضروری، یعنی دستیابی به حقوق و آزادی های سندیکایی یاری کنند . بی شک تاریخ در باره درستی پاسخ به این نیازِ انکار ناشدنی داوری خواهد کرد. باید با همدلی ، همبستگی ، هم­ آموزی وکوشش در راه ایجاد سندیکاهای آزاد ومستقل کارگری از این داوری سرفرازانه بگذریم.