مبارزات هفت تپه _ مبارزات معیار

دو ماه از اعتصاب پر رنج و درد کارگران شرکت کشت و صنعت هفت تپه می‌گذرد . دو ماهی که در کلیت خود هیچ واکنش جدی را در طرف های مقابل اعم از کارفرما و دولت درپی نداشته است. حتی کودکان و زنان و خانوار های کارگری هم به اعتصاب راه یافته اند . شهر شوش در تلاطم دائمی و بیم و امیدی گاه پر رنگ و گاه خاکستری که سیاهی را در چشم انداز دارد؛ سپری می کند.   

از رنجی که می‌بریم از : کاظم فرج الهی

(یک)

 خرداد ۱۳۸۳، همین 16 سال پیش بود. پس از تعطیل شدن کارخانه‌ و چند ماه بیکاری در کارگاهی فرهنگی کار پیدا کردم که فقط دو شاغل حقوق‌بگیر داشت. تأخیر در پرداخت مزدهای ماهانه چند روزی بیشتر از ماه قبل بیشتر می‌شد؛ حالا دیگر به یک‌ماه رسیده بود. چند ماهی می‌شد که درد یکی از دندان‌های خراب همسرم را آزار می‌داد. مراجعه به دندان‌پزشک و درمان را به گشایش مالی اول ماه و دریافت حقوق موکول می‌کردیم. اما هر ماه موقع دریافت حقوقی که عقب هم افتاده بود می‌دیدیم چیزی برای دکتر و درمان دندان باقی نمانده و دوباره می‌ماند برای ماه بعد. رفته‌رفته خرابی دندان پیش می‌رفت و درد و بی‌قراری هم بیشتر می‌شد.  

برای مردم بیروت

فکر کن
صدایی
و سپس خرابی بی انتهایی
بیروت و مرگی فجیع
قاتلین در پستوی سیاست پنهان
و زاری و دردِ بی امان
برای امروز ، فردا و سالیان !