بود آیا که در میکده ها بگشایند؟
خواستم به مناسبت روز جهانی کارگر مطلب تازه ای بنویسم . به آنچه تا کنون در این صفحه نوشته بودم مراجعه کردم . اولین نوشته ی وبلاگی ام در سال 1387 را خواندم. باورم بر این است که اگر بدون مراجعه به این مطلب چیزی مینوشتم هیچ تفاوتی با آنچه در آن سال نگاشته بودم ، نمی داشت! و این بسیار تاسف بار است که طی این سال ها ذره ای بهبودی در شرایط زندگی کارگران ایجاد نشده است . تفاوت تنها در این است که اوضاع بد آن سال ها، اکنون بدتر شده است. تعداد بیکاران فراوانی بیشتری را نشان می دهدو مطابق داده های رسمی آمار بیش از سه میلیون نفری را شاهد هستیم . تورم رسمی اعلام شده از مرز 31%گذشته است. سیاست های ادعایی اشتغال زایی در حد شعار باقی مانده و فرمول بندی های من درآوردی دولتی ها هم نتوانسته است واقعیت موجود را لاپوشانی کند .
ادامه مطلب ...
«بخش دوم از نقد مصاحبه سران تشکل های رسمی کارگری با ایلنا»
*تعیین حداقل دستمزد کارگران تا به امروز با توافق نسبی همهٔ طرفین صورت گرفته است.
نمایندگان کانون عالی شوراها و کانون عالی اتجمن های صنفی از توافق نسبی همه طرفین در تعیین حداقل دستمزد می گوید و این درحالیست که در همین شورای عالی نسبت نمایندگان دولت کارفرمایی و کارفرمایان بخش خصوصی 8نفر و نمایندگان کارگری تنها سه نفر هستند و خودشان خوب میدانند که این تفاوت آرا همیشه به سود طرف های مقابل است . اینکه مدعی هستند که «تعیین حداقل دستمزد کارگران تا به امروز با توافق نسبی همه طرفین صورت گرفنه است »ادامه مطلب ...