مدتی است کانون عالی انجمن های صنفی تشکیل شده است. به دنبال برگزاری مجمع عمومی وتصویب اساسنامه و انتخاب اعضای هیات مدیره و بازرسان وانتشار آن در برخی رسانه ها، نقدهای موافق و مخالف در باره این کانون در خبرگزاری کارایران «ایلنا» بازتاب یافته است. از آنجا که سکوت در برابر چگونگی برپایی این سازمان نوپدید جفا بر کارگران است و با توجه به اینکه از این پس کانون عالی انجمن های صنفی یا به جای کانون عالی شوراهای اسلامی کار یا درکنار آن در محافل واجلاس های بین المللی و سازمان جهانی کار حضور خواهد یافت و یا به عنوان یکی از ذینفع ها در موضوع سه جانبه گرایی در تصویب قوانین و آیین نامه هاییکه می تواند به سود یا زیان کارگران باشد، نقش آفرینی خواهدکرد واز همه مهمتر اینکه وجود این سازمان به هرحال درمیان بخشی از کارگران کشور انتظاراتی ایجاد خواهد کرد، ضروری است با نگاهی ازبیرون این تشکل و چکونگی شکل گیری اش، آن را در بوته نقد قرار دهیم . باشد تا به این وسییله هم بر دانش سندیکایی خود بیفزاییم وهم در حدبضاعت به تاثیرپذیری احتمالی این کانون درجهت گزینش راهی که بتواند خدمت به کارگران را بهتر بشناسد و در راستای خواست ها ومطالبات برحق شان قدم گذارد،موثر باشیم .